„Слежу за пресс-конференцией. Мы с позором проиграли. Если бы не была армянкой, то поверила бы Алиеву. Он был хорошо подготовлен, грамотно подобран язык жестов. Пашинян же ни на один вопрос не дал ни одного полноценного ответа, не нанес контрударов“, - обратила внимание Лусине Ароян - Далакян.
Субботная открытая встреча лидеров Азербайджана и Армении в рамках Мюнхенской конференции по безопасности стала настоящим поражением армянского премьер-министра Никола Пашиняна – он ссылался на мифы о древней Армении и много раз уличенные в ошибках и лжи источники, не подкреплял свои слова документами и весомыми аргументами, в большей степени строил речь от возражений азербайджанскому президенту Ильхаму Алиеву, чем от собственных посылок. Под конец переговоров зал стал смеяться над его словами.
Этот факт признали и в Армении, и в армянской диаспоре. Особенно ярко о поражении Никола Пашиняна высказалась в Facebook сопредседатель „Всеармянского национального консенсуса“ Лусине Ароян-Далакян.
„Слежу за пресс-конференцией. Мы с позором проиграли. Если бы не была армянкой, то поверила бы Алиеву. Он был хорошо подготовлен, грамотно подобран язык жестов. Пашинян же ни на один вопрос не дал ни одного полноценного ответа, не нанес контрударов“, - обратила внимание она.
„Алиев разыграл в свою пользу то, что Карабах находится в составе Азербайджана. Пашинян не имел необходимых знаний в этой области, и его половинчатые ответы поставили его в смешное положение. Он также не смог ничего сказать о невозможности сохранения Нагорного Карабаха в составе Азербайджана. Хорошо, что потом подоспел на помощь Тигран Великий. Но победа уже была за Алиевым“, - подчеркнула Лусине Ароян-Далакян.
Политик добавила, что Пашинян не стал ничего говорить об истории Ханкенди и упрашивал публику задать ему вопросы о его "микрореволюциях", чем производил жалкое впечатление слабого переговорщика.
Источник: https://vestikavkaza.ru/news/lusine-aroyan-dalakyan-iz-za-pashinyana-my…;
Вот и оригинальный полный текст заявления г-жи Лусине Ароян-Далакян на армянском языке (https://www.facebook.com/lusine.dallakyan.14 ):
Ասուլիսն եմ նայում. խայտառակ պարտվեցինք, եթե հայ չլինեի, կհավատայի Ալիևին` լավ մշակված, հատուկ ընտրված ժեստեր և դեմքի միմիկա:
Ոչ մի հարցի ոչ մի սպառիչ պատասխան կամ հակահարված չտվեց Փաշինյանը:
Ալիևն անգամ իր օգտին խաղարկեց Ղարաբաղն Ադրբեջանին բռնակցելու փաստը` որովհետև Փաշինյանը անգամ այդտեղ չուներ անհրաժեշտ գիտելիք` կիսատ~պռատ իմացություն կամ կատարյալ չիմացություն, չգիտեր մի քանի իրար հակասող որոշումների մասին, որոնցից վերջինում էր գրված` Ղարաբաղը թողնել Ադրբեջանի կազմում, որն էլ մատնանշեց Ալիևը:
Լավ է, վերջում Տիգրան Մեծն օգնության եկավ, բայց Ալիևն արդեն «կրել» էր:
Հազարամյակներ շարունակ Արցախում ապրելով և այդ մասին չքնաղ վկայություններ ունենալով, ինչպիսին է օրինակ Դադիվանքը, ըստ Ալիևի «պարզվեց», սակայն, որ Ղարաբաղում երբեք հայեր չեն ապրել մինչ սովետական ժամանակաշրջանը, որովհետև Ստեփանակերտ անունը սովետական ժամանակներից է, իսկ հին անունն ադրբեջանական է` Խանքենդի:
Ու ի՞նչ է պատասխանում Փաշինյանը. փոխանակ պատասխանի, որ Ստեփանակերտը ունեցել է հին հայկական անուն` Վարարակն, ասում է` բա ինչի՞ ինձ չեք հարցնում իմ հեղափոխությունների մասին, ես միկրոհեղափոխություններ եմ արել նաև բանակցային ոլորտում, ես առաջինն եմ, որ ասել եմ, թե հակամարտության լուծումը պիտի բավարարի Հայաստանի , Ղարաբաղի և Ադրբեջանի ժողովրդին:
Էն որ Ֆրունզն ասում ա` кто этот потерпевший.
Էս մարդն անհույս մնացել է իր հեղափոխության տակ: Սրան մի ուտացրու, մի խմացրու, միայն ասա` դու հեղափոխություն ես արել:
Ընկեր ջան, էդ որ հպարտությամբ ասում ես, թե լուծումը պիտի բավարարի Հայաստանի, Ադրբեջանի ու Ղարաբաղի ժողովուրդներին, մի ասա իմանանք, էդ ի՞նչ կախարդական լուծում է, էդպիսի բան ընդհանրապես ո՞նց է հնարավոր: